Mevrouw Korevaar
Als we mevrouw Korevaar (59) spreken, gaat ze bijna naar huis na een revalidatie van acht en een halve week in Domstate. Bij de eerste looptest kon ze net aan 52 meter lopen in zes minuten. Vanmiddag liep ze samen met fysiotherapeute Haniyeh anderhalve kilometer. “Dan moet ik wel een paar keer tussendoor rusten.”
Tot afgelopen december had mevrouw niet door dat haar hart zo slecht was. Ze werkte volop mee op het veeteeltbedrijf dat ze samen met haar man in Goudriaan heeft. “Ik was snel moe en toen ik via de huisarts in het ziekenhuis in Gorinchem kwam, dachten ze dat ik aan het hyperventileren was. Dat deed ik ook, ik was benauwd, maar het was niet de oorzaak en de medicijnen die ik kreeg werkten dan ook niet.”
Onderzoek in het UMC Utrecht stelde vast dat de pompfunctie van haar linkerhartkamer zwaar te wensen overliet. In januari nog werd ze geopereerd. Ze was er zo erg aan toe dat ze nauwelijks het knopje van haar smartphone kon indrukken. Ze kreeg een steunhart. “Ik had daar niet eerder van gehoord en begrijp dat het de voorloper is van een harttransplantatie. Maar nu ik het steunhart heb, heb ik besloten het daarbij te laten. Een harttransplantatie is weer een zware operatie.”
Leven met een steunhart heeft beperkingen, daar heeft ze tijdens haar revalidatie aan kunnen wennen. “Ik ben blij zoals het nu is. Het pompje in mijn lichaam voel ik niet. Waar het slangetje vanuit mijn buik naar het kastje met de batterijen gaat zit een wond. Dat is geen open wond maar hij mag niet ontstoken raken en moet dagelijks worden verzorgd. Om dat zelf te doen, is in het begin best griezelig. Je kunt het niet zo goed zien, dus je vraagt je af of je het wel goed doet. Het is fijn als een verpleegkundige meekijkt en adviezen geeft.”
Dat geldt ook voor het gebruik van de batterijen. “Op zich is het vervangen van de oplaadbare batterijen niet zo moeilijk, maar het idee dat je het verkeerd zou kunnen doen legt er toch spanning op. Ook daar moet je vertrouwen in krijgen.”
Ze heeft zich erbij neergelegd dat ze voortaan meer moet nadenken bij alles wat ze doet, zelfs als ze gaat slapen. Sommige activiteiten, zoals zwemmen, zal ze helemaal moeten laten.