Mevrouw Minnen-Hazeleger
Ria Minnen-Hazeleger (64) leidde al ruim 12 jaar aan cardiomyopathie, een hartspierziekte en droeg een IDC (een apparaatje dat ingrijpt bij gevaarlijke hartritmestoornissen). Op een dag kreeg ze zo’n last van hartritmestoornissen, die ook niet meer over gingen dat ze werd opgenomen in het UMC Utrecht. De linkerkant van haar hart functioneerde nauwelijks meer. Ria werd geopereerd en kreeg een steunhart. Na enkele weken in het ziekenhuis ging ze naar Domstate om verder te revalideren.
¨Ik kwam hier aan in een rolstoel en kon nog niet veel. Toch is het niet de bedoeling dat je hier de hele dag op je bed ligt. Je mag geen zware lichamelijke inspanningen doen en je moet ook rusten, maar je dagen zijn, zeker in het begin, goed gevuld. Naast drie keer per week groepsfysio had ik veel afspraken. Met een maatschappelijk werker, de psycholoog, de arts en ga zo maar door. Ook had ik twee keer per week 1 op 1 fysio. Daar oefende ik verder met het lopen met een rollator. Eerst kleine stukjes, daarna de gang op en neer. Alles onder begeleiding en volgens mijn eigen programma. Toen het lopen goed ging, kwam het traplopen. Iedere keer een stapje verder.
Mijn tip is dat je echt geduldig moet zijn. Revalideren heeft tijd nodig. Na 6,5 week kon ik mezelf weer helemaal redden en mocht ik naar huis. Ik kom hier nu nog voor fysio, maar inmiddels wel zonder rollator!"